Prezentuję wybór prac wykonanych na papierze i płótnie, zrealizowanych tradycyjnymi metodami – tusz, farby akrylowe - jak również prace, do realizacji których używam środków numerycznych.
Poszukuję w moich kompozycjach relacji między linią (liniami), pozbawioną obowiązku narracji bezpośredniej i jej związków w „nowej przestrzeni”, którą ona kreuje. Używam czerni i bieli, sporadycznie czerwieni. Wybór tych oszczędnych środków wytycza moją drogę pracy. Pozwala mi również osiągnąć autentyzm mojej wypowiedzi, do którego dążę.
Początkiem realizacji każdej mojej pracy jest zawsze linia, najczęściej biała. Linia pozbawiona obowiązku „opowiadania”, pełna swojej siły wewnętrznej. Użyta jako środek czysto „malarski”, rysunkowy, graficzny z całą swoją wewnętrzną siłą, ekspresyjną i duchową - staje się środkiem dla mojego przekazu. Kompozycje moje są miejscem, gdzie powstają nowe przestrzenie wyłaniające się z wewnętrznego życia linii. Są to przestrzenie, gdzie biel i czerń istnieją w odnawiającym się napięciu. Gdzie linie tworzą sieć splątanych powiązań, aż do zniknięcia w poszukiwaniu harmonii łącznie z bielą, czernią i szarościami. Prace te są przekazem mojego wrażeniowego, intuicyjnego, ale jednocześnie świadomego sposobu spojrzenia na rzeczywistość. Jest w nich miejsce na mój świat - ten bliski i daleki, widzialny i do odkrycia. Jest to rodzaj mojego „pisma pierwotnego”, które odzwierciedla reminiscencje każdego z nas i przybiera formę, w której refleksje, wspomnienia i pierwowzory łączą się i biorą kształt (wybrane prace na papierze 2005, 2017 i prace na płótnie 2012, 2017).
Kompozycje na papierze, druk komputerowy. Fotografie prac na płótnie, ich wykadrowane fragmenty służą mi jako materiał do przetwarzania i do tworzenia kompozycji numerycznej. W ten sposób ponownie rodzą się w nowej formie, w nowej przestrzeni, ażeby istnieć samoistnie czy też być użyte do kreowania „nowych przestrzeni realnych”. W pracach numerycznych linie spełniają w pełni rolę tworzenia, odrębnej, wyłącznej przestrzeni istnienia. Do osiągnięcia tej „wolności” kompozycje są pozbawione bezpośrednich projekcji obrazów wyobrażalnych, ponieważ figuracja jest im niepotrzebna, przeszkadzająca wobec nieskończoności możliwości kompozycji-linii. Ingerencja „numerycznych kompozycji-linii” w rzeczywistość – zdjęcie konkretnego miejsca – tworzy „nową realną przestrzeń”. Jednocześnie znaczenie linii i jej ekspresji wewnętrznej zmieniają się.
Prace moje są mocno związane ze światem mnie otaczającym, zaangażowane w życie, ale ukazują również świat, który nie jest bezpośrednio postrzegalny, ukazują rzeczywistość, która przechodzi przez moje wnętrze i poprzez moje emocje. Są odbiciem relacji między mną, moimi uczuciami, światem i wszechświatem.
Nie szukam „efektów” ani piękna, brzydoty, udziwnienia czy też szokowania, lecz mojej prawdy o świecie i szczerości wyrazu, komunikowania.
Elżbieta Tomczyk-Kubiszyn
BIOGRAM:
Elżbieta Tomczyk-Kubiszyn - urodzona w Polsce, w Nysie
Dyplom magisterski w Pracowni Grafiki – 1980 r., Polska
Od 1985 r. mieszka we Francji, w Magny en Vexin
Praca pedagogiczno-artystyczna, terapii przez sztukę oraz w szerzeniu kultury plastycznej:
Od 1990 roku prowadzi Miejską Pracownię Plastyczną dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Od roku 2014 prowadzi również zajęcia plastyczne pozaszkolne w szkołach Magny.
W latach 2006-2011 współorganizuje Pracownię Art Terapii w pierwszym powstałym we Francji Domu stałego pobytu dla chorych na AIDS/SIDA – praca społeczna, Szpital Magny. Jednocześnie prowadzi zajęcia w Pracowni Art Terapii w Centrum rehabilitacyjnym w Aincourt – praca społeczna.
Od roku 2003 do roku 2004 współpracuje z Wydziałem Kultury Merostwa Magny w utworzeniu Salonu Arts Actuels. Jest komisarzem salonu. Zajmuje się również projektowaniem katalogów, afiszy, zaproszeń, instalacją dzieł – praca społeczna.
Od roku 2010 pracuje dla Kościoła w Magny – projekt logo, renowacja rzeźb, okolicznościowe prace plastyczne związane z instalacjami kościelnymi z okazji świąt – praca społeczna
